Barendrecht heeft veel inwoners die zich als vrijwilliger inzetten voor de samenleving. Tijdens de lintjesregen werd een deel daarvan eind april traditiegetrouw in het zonnetje gezet. Geert Bos was één van de gelukkigen die een koninklijke onderscheiding ontving uit handen van burgemeester Govert Veldhuijzen. Geert zag de blijk van waardering niet aankomen en werd totaal verrast. “Pas toen ik met een smoesje naar de Dorpskerk werd gelokt en daar allemaal familie en bekenden zag, drong het langzaam tot mij door. Toen de burgemeester mij een hand gaf, wist ik het zeker,” lacht hij.

Na de uitreiking van het lintje bleek er nóg een verrassing op Geert te wachten. “Mijn hele huis was oranje versierd en er stond een heerlijk buffet klaar. Met mijn dierbaren heb ik daar ontzettend van genoten. Het was een topdag. Ik ben daarna nog door verschillende buren gefeliciteerd en op de Middenbaan werd ik zelfs aangesproken door wildvreemden die mijn foto met het lintje in de lokale media hadden gezien. Al met al een hele ervaring!”

Ghana
Maar waar heeft Geert dat lintje dan precies aan te danken? Ten eerste aan zijn werk voor de Protestantse Gemeente Barendrecht. Als manusje-van-alles bezorgt hij net zo makkelijk het kerkblad als dat hij de web- site beheert. Een mooie herinnering is zijn reis naar Ghana, die ontstond nadat een gastpredikant uit het Afrikaanse land de Bethelkerk bezocht. Als lid van de werkgroep Zending, Werelddiaconaat en Ontwikkelings- samenwerking werd Geert uitgenodigd om 5 weken naar Ghana te ko- men voor vrijwilligerswerk. “Het was een reis om nooit te vergeten. Ik was onder de indruk van de bevolking. Zo hielp ik bij het verbouwen van een school. Ik liep mee met een timmerman die bijna geen gereedschap had, maar toch alles kon maken. Zonder stroom en middelen moet je heel creatief zijn. Dan kan er veel meer dan je denkt. Een mooie les.”

Humanitas
Geert is ook blij met het werk dat hij doet voor Humanitas. Hij gaat regelmatig wandelen met bewoners met een beperking. “Door de jaren heen hebben we de kilometers op- gevoerd. Een rondje Muziekplein is leuk, maar voor de afwisseling is
een langere tocht door de natuur ook weleens fijn. Daarom ben ik jaren geleden met een groepje gaan trainen. Het doel was uiteindelijk om mee te doen aan de Avondvierdaagse. Dat is gelukt en inmiddels een traditie. Het is een hele happening voor ze. Ontzettend leuk ook om te zien hoe blij ze zijn met het speld- je en de medaille op het eind. De bewoners van Humanitas zijn heel puur en hebben geen schroom. Van eentje ben ik ook buddy. Daar heb ik een extra speciale band mee. Ik ben nu 74 jaar. Mocht ik ooit het vrijwilligerswerk af moeten bouwen, dan geef ik Humanitas als laatste op. Dat ligt mij het nauwst aan het hart.”

Actief blijven
Hoewel hij ook bij de Roeivereniging Barendrecht met plezier rondloopt. Hij zit onder meer in de kluscommissie en is plaatsvervangend materiaal- commissaris. “Ik ben al sinds 2002 bij de vereniging betrokken. Ik kan moeilijk ‘nee’ zeggen, dus voor ik het wist zat ik in het bestuur en in allerlei commissies. Maar ik doe het graag. Laat mij maar lekker actief zijn. Puzzelen en de krant lezen doe ik ook graag, maar het moet niet het enige zijn. Dan wordt het leven te saai.”